Góry Rodniańskie

Główną granią Gór Rodniańskich z okolic Vf. Pietrosul (2303 m n.p.m.) do Vf. Ineul (2279 m n.p.m.)

»Tarniţa La Cruce (1985 m n.p.m.) — Şaua Intre Izvoare (1855 m n.p.m.) — Şaua Galaţului (1920 m n.p.m.) — Muntele Cailor (1922 m n.p.m.) — Şaua Gârgâlâu (1907 m n.p.m.) — Vf. Gârgâlâu (2158 m n.p.m.) — Râpa Coasta Netedâ — Şaua cu Lac (2140 m n.p.m.) — Vf. Ineul (2279 m n.p.m.)«

Widok z Muntele Cailor m.in. na świetnie widoczny stąd Vf. Puzdrelor

Widok z Muntele Cailor (1922 m n.p.m.) m.in. na
świetnie widoczny stąd Vf. Puzdrelor (2189 m n.p.m.)

Kolor szlaku

ok. 11-12h Czas przejścia

brak Trudności techniczne

niewielka Ekspozycja

brak Ubezpieczenia

Zdecydowanie najbardziej interesującym odcinkiem głównej grani Gór Rodniańskich jest jej środkowa część. Biegnie ona od przełęczy Tarniţa La Cruce (1985 m n.p.m.) na wschód do drugiego najwyższego w Górach Rodniańskich szczytu, którym jest Vf. Ineul (2279 m n.p.m.). Przejście tej trasy zajmuje ponad 10 godzin, dlatego przy wędrówce z ciężkimi plecakami warto rozbić to na 2 dni. Po drodze mijamy miejsca do rozbicia namiotów oraz źródła wody (do tych miejsc należy też miejsce startu — Tarniţa La Cruce). Pierwszym takim miejscu, gdzie dozwolone jest biwakowanie i nie brak wody, jest oddalona o 2 godziny drogi od przełęczy Tarniţa La Cruce kolejna przełęcz — Şaua Între Izvoare (1855 m n.p.m.). Osiągamy ją za szczytami Vf. Cormaia (2033 m n.p.m.) oraz Vf. Repede (2074 m n.p.m.), które możemy strawersować lub też wspiąć się na nie. Na południe odchodzą w tej okolicy kolejno szlak czerwonego trójkąta do wsi Cormaia oraz żółtego krzyżyka do schroniska Cabana "Valea Secii" nisko w dolinie. Podczas dalszej wędrówki granią szlak przebiega m.in. w bliskiej odległości między dwoma wysokimi jak na te góry szczytami — Vf. Puzdrelor (2189 m n.p.m.) oraz Vf. Laptelui Mare (2172 m n.p.m.). Ze względu na bardzo krótkie podejścia od szlaku, warto zdobyć każdy z nich. Po ok. 5-6 godzinach od początku trasy docieramy na przełęcz Şaua Gârgâlâu (1907 m n.p.m.), z której można m.in. zejść na północ do Borşy. W kotle polodowcowym pod Şaua Gârgâlâu znajdują się niewielkie stawy i strumienie tworzące niżej potok, przechodzący potem w rzekę Bistriţa Aurie. Również po drugiej stronie zbocza bierze początek kilka potoków. Przełęcz Şaua Gârgâlâu oraz okolice grani ciągnącej się na zachód do przełęczy Şaua Galaţului (1920 m n.p.m.), którą minęliśmy nieco wcześniej, to także dogodny obszar, na którym dozwolone jest biwakowanie.

Vf. Buhăescu Mare widziany z przełęczy Tarniţa La Cruce

Vf. Buhăescu Mare (2119 m n.p.m.)
widziany z przełęczy Tarniţa La Cruce (1985 m n.p.m.)

Wieczór na Şaua Intre Izvoare (1855 m n.p.m.)

Widok z Vf. Puzdrelor na zachód, po prawej Vf. Pietrosul

Widok z Vf. Puzdrelor (2189 m n.p.m.)
na zachód, po prawej
Vf. Pietrosul (2303 m n.p.m.)

Zachód Słońca podziwiany
z Muntele Cailor (1922 m n.p.m.)

Stado owiec — takie spotkania
w Górach Rodniańskich są bardzo częste

Widok z Muntele Cailor na położoną nieco niżej przełęcz Şaua Gărgalău oraz Vf. Gârgâlâu

Widok z Muntele Cailor (1922 m n.p.m.) na położoną
nieco niżej przełęcz Şaua Gărgalău (1907 m n.p.m.)
oraz Vf. Gârgâlâu (2158 m n.p.m.)

Vf. Corongişu (1987 m n.p.m.)
widziany z Muntele Cailor (1922 m n.p.m.)

Jesteśmy mniej więcej w połowie opisywanej trasy, teraz przed nami 5-godzinna wędrówka głównym grzbietem pasma na Vf. Ineul. Idąc od przełęczy, po kilkudziesięciu minutach osiągamy Vf. Gârgâlâu (2158 m n.p.m.). Na dalszym odcinku szlaku pojawiają się również inne, mniej znaczące szczyty. Mamy także kilka razy sposobność, aby zejść w doliny zarówno w stronę północną, jak i południową. Przed osiągnięciem dwóch przełęczy pod Ineulem — Şaua Ineului (2223 m n.p.m.) oraz Şaua cu Lac (2140 m n.p.m.), musimy jeszcze pokonać łatwą, acz ciekawą i wąską grań Râpa Coasta Netedâ (niewielka ekspozycja). Również ostatnie kilkanaście minut podejścia na ostry wierzchołek Ineula wiedzie w podobnej, wysokogórskiej scenerii. Góra ta oferuje niesamowitą panoramę, obejmującą przy dobrej widoczności m.in. masyw Suhard i Góry Kelimeńskie, Karpaty Marmaroskie, Czarnohorę, a nawet Gorgany. Na północny-wschód, pod szczytem położone są dwa ładne jeziora polodowcowe: największe w Górach Rodniańskich — Lala Mare (1815 m n.p.m.), oraz Lala Mică (1920 m n.p.m.). Okolice tego drugiego to również bardzo dobre, dozwolone miejsce na biwak.