"Nawet zwyczajna wspinaczka (...) dawała możliwość wczuwania się w prawdziwe życie: jak zimno — to przenikliwe, jak ciepło — to aż po upał wyciekający ze skał, jak pragnienie — to po spierzchnięte wargi, jak stromizna — to lecąca w przepaść, jak przepaść — to esencja przestrzeni, jak przestrzeń — to aż po oddech nieskończoności." — Michał Jagiełło